Er was eens een meester die een leerling zocht. Niet zo heel bijzonder, natuurlijk, want wat is een meester zonder leerling? Een meester in de leer, hooguit. Nee, om je te onderscheiden als meester heb je toch echt een leerling nodig. En dat had deze meester aardig door. Overigens is het omgekeerde ook waar: een leerling heeft een meester nodig, anders is de leerling geen leerling. Het mes snijdt aan twee kanten.
De zoektocht naar de leerling, dus, begon gewoon om de hoek. Waar anders? Naast de deur is de beste plek om te beginnen, maar als je daar niets vindt ga je de hoek om en zoek je daar verder. Deze meester trof het: want precies om die hoek stond een leerling. Die zo ongeveer het volgende dacht: hm, hier is geen meester, misschien moet ik om de hoek gaan zoeken? Maar dat was dus niet meer nodig.
Hoe herkent een meester een leerling? Hoe herkent een leerling een meester? Ik denk niet dat daar een allesomvattend antwoord op te geven is. Soms kijken ze elkaar in de ogen en denken ze allebei: raak! En soms draaien ze nog jaren om elkaar heen voordat ze elkaar herkennen en erkennen. Maar in dit geval was het meteen raak. Meester + leerling = wijze les.
Reactie plaatsen
Reacties