vertalersperikelen

Het vak van boekvertaler is fantastisch als je houdt van spelen met taal, puzzelen met woorden, schrijven... en schrappen ;-). Als je solistisch monnikenwerk niet schuwt en meer hecht aan iets moois creëren dan aan de monnie. Het is vaak hollen, en ook weleens stilstaan. 
Een vak waarin je steeds weer op avontuur mag met een nieuwe held (of antiheld), én met een nieuwe auteur in zee.
Vertalen is ook 'dienaar' zijn: je staat in dienst van het origineel en van de schepper ervan.

tools voor het vertalersvak

Naast gevoel voor taal zijn handige eigenschappen: lef, doorzettingsvermogen, een gezonde dosis eigenwijsheid naast flexibiliteit, want je hebt naar velerlei 'pijpen te dansen'. Allereerst natuurlijk die van je auteur(s) en zijn personages; dan je Nederlandse of Vlaamse uitgever. Oké, dat is nog wel te overzien.
Maar wanneer eindelijk die laatste punt gezet is en de vertaling opgeleverd – een lichte dan wel zware bevalling – hou je je hart pas echt vast. Want dan gaat de redactie erop los. Dat vergt enerzijds openstaan voor gesleutel aan 'je kindje', voor allerlei correcties en suggesties, en anderzijds – waar nodig – ook op je strepen staan, opkomen voor keuzes die je zo weloverwogen gemaakt hebt. Geduld vraagt het sowieso. 
Wat bij het vak van vertaler per definitie ook hoort: wikken en wegen. Dat is extra uitdagend als je van nature twijfelaar bent, zoals ondergetekende, want je ontkomt er niet aan: je moet voortdurend keuzes maken. Ga d'r maar aan staan!
Boeken vertalen kan trouwens ook aardig verslavend zijn, je blijft met je 'zieltjes' bezig.
Mooi meegenomen: het houdt je hersens elastisch! En je hoeft pas met het vak te stoppen als de 'flex' eruit is...

 mijn favoriete zomerwerkstek

een greep uit de vertaalde-boekenkast