Wachten op de wind, het poëtisch pareltje van de Zweedse Oskar Kroon, kwam me min of meer aanwaaien, toen ik de uitreiking van Augustpriset (de Augustprijs) digitaal volgde in november 2019. Enthousiast heb ik het boek direct aangevraagd bij de Zweedse uitgever, niet veel later zocht uitgeverij Lannoo er een vertaler voor!

Achterplat:
'Een eiland. Een zomervakantie.
 Een opa. Twee meisjes.
 Een gestrande walvis.
 En al het andere ver achter de horizon.
Of in het diepe donker van de zee.'

Nog wat tipjes van de sluier: Zweedse Vinga, hier omgedoopt tot Wieke, brengt de bloedhete zomervakantie (anno 2018) door bij haar opa op een klein eiland, een en al natuur, zonder gedoe aan haar kop. Wel ver weg van het vasteland en haar ingewikkelde, pas gescheiden ouders: haar depri moeder thuis en haar vader die is weggelopen naar zijn – zwangere – vriendin.
Op opa's eiland kan Wieke in alle rust klussen aan haar bootje en ontmoet ze Rut, met wie ze een verwarrende klik krijgt...`
'Een beetje veel is het wel, die eerste liefde, de scheiding én wat opa uiteindelijk nog overkomt, maar wie houdt van warme, bijzonder sfeerrijke en precieze puberportretten, komt helemaal aan zijn trekken,' aldus Bas Maliepaard (Tijdgeest, 20-02-21).